“Αθεϊα, πίστη, νόημα ζωής, στην μετα-Χριστιανική εποχή ”

Στα πλαίσια της ‘Εκθεσης Ορθόδοξου Χριστιανικού βιβλίου της Ι.Μ. Κερκύρας σε συνεργασία με τις εκδόσεις “ΕΝ ΠΛΩ”, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου 17 Μαρτίου 2018 στο Πνευματικό Κέντρο, εκδήλωση με θέμα : “ Αθεϊα, πίστη, νόημα ζωής, στην μετα-Χριστιανική εποχή ”,  με αφορμή το βιβλίο “Οι αυταπάτες των αθεϊστών, του Ντέιβιντ Μπέντλεϋ Χαρτ (εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ). Ομιλητής ήταν ο κ. Σταύρος Ζουμπουλάκης, συγγραφέας, πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της ΕΘΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ και του βιβλικού ιδρύματος ΑΡΤΟΣ ΖΩΗΣ. Την  εκδήλωση άνοιξε ο Αιδεσιμολ. Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γενικός Αρχ. Επίτροπος της Ι.Μ. Κερκύρας, ο οποίος μετέφερε και τις πατρικές ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου.

Ο κ. Ζουμπουλάκης επεσήμανε ότι ο δυτικός Χριστιανισμός περνά μεγάλη κρίση, εξαιτίας του γεγονότος ότι το σύγχρονο ρεύμα της αθεϊας λειτουργεί αντιθεσμικά, πηγάζει από έναν φόβο έναντι του Ισλάμ, ο οποίος φόβος έχει οδηγήσει στην επανάληψη της ρητορικής επιθετικότητας έναντι του Χριστιανισμού. Από την άλλη μεριά παρατηρείται σήμερα στον Ευρωπαϊκό χώρο μια αναζήτηση της πνευματικότητας, χωρίς όμως τη θρησκεία και παράλληλα κυριαρχεί και ένας έντονος συγκρητισμός. Με άλλα λόγια υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στον Χριστό, αλλά όχι στην ανάσταση των νεκρών και γενικότερα υπάρχει μια συγχύση στη  ευρωπαϊκή κοινωνία. Η εποχή μας χαρακτηρίζεται μετα-Χριστιανική, αλλά μονάχα για τον ευρωπαϊκό κόσμο, διότι και στην Αμερική και στην Αφρική και στην Ασία υπάρχει έντονη προσχώρηση στον Ρωμαιοκαθολικισμό και στον Προτεσταντισμό και αυτό θα πρέπει να μας απασχολήσει, κυρίως διότι η Ορθοδοξία δεν φαίνεται να επενδύει τόσο πολύ στην Ιεραποστολή. Το γεγονός αυτό έρχεται σε αντίθεση με την τελευταία εντολή του Χριστού “Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη”.

Ακόμη ο ομιλητής τόνισε ότι σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει ένας κοινωνιολογικός Χριστιανισμός, ο Χριστιανισμός της ταυτότητας, των παραδόσεων και των εθίμων, ο οποίος λειτουργεί ως ανάχωμα σε αυτή την αθεοποίηση της κοινωνίας. Επιπλέον όλες οι “μόδες” έρχονται στην χώρα μας με κάποια καθυστέρηση, όπου αυτό είναι και πλεονέκτημα, γιατί διαπιστώνουμε τα αδιέξοδα της απουσίας νοήματος ζωής στην Ευρώπη. Από την άλλη θα πρέπει να το περιμένουμε ότι θα έρθει και εδώ και οφείλουμε να λάβουμε τα μέτρα μας.

Επιπροσθέτως ο κ. Ζουμπουλάκης υπογράμμισε την ανάγκη να αλλάξει ο λόγος μας, δηλαδή να μην χρησιμοποιούμε βαρύ θεολογικό λόγο, απέναντι στη πολιτεία και στην  κοινωνία, αλλά να προσπαθούμε να προσεγγίζουμε τις έννοιες που έχουν οι άνθρωποι καταθέτοντας την μαρτυρία της Εκκλησίας, αλλά με σύγχρονο τρόπο. Επίσης είναι αδήριτη η ανάγκη να γίνει η γλώσσα μας πιο κατανοητή. Επιπλέον η ποιμαντική χρειάζεται να γίνει όχι μόνο εκτατική, αλλά εντατική ποιμαντική, δηλαδή συγκρότηση κοινοτήτων με θερμή πίστη και προσευχή, ακόμη και εντός των μεγάλων ενοριών. Στην Ρωμαιοκαθολική πραγματικότητα έχει πάψει να λειτουργεί ο θεσμός της πνευματικής καθοδήγησης, διότι οι άνθρωποι δεν ανέχονται την έννοια της ιεραρχίας. Ακόμη παρατηρούμε σε χώρες όπως η Ολλανδία και το Βέλγιο, οι ναοί παραμένουν κλειστοί και ανοίγουν μόνο για πάρτι γενεθλίων ή για συναυλίες και όχι για την λατρεία. Στην Ευρώπη έχει πάψει σε αρκετές χώρες να υπάρχει η λατρεύουσα κοινότητα. Το γεγονός αυτό πρέπει να μας προβληματίζει και να μην μας εφησυχάζει ως Ορθοδόξους.

Τέλος ο ομιλητής επεσήμανε ότι το Ισλάμ αποτελεί έναν μεγάλο κίνδυνο, απέναντι στον οποίο πρέπει να οχυρωθούμε. Ο Χριστιανισμός με την  έμπρακτη αγάπη και  με την πίστη στην Ανάσταση πρέπει να εφαρμοστεί.

Εν συνεχεία, ακολούθησε διάλογος με το κοινό.