Ιερατική Σύναξη της Ι.Μ. Κερκύρας

Πραγματοποιήθηκε το πρωί της Δευτέρας 20 Μαρτίου 2017 η Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, στο Πνευματικό Κέντρο, εν όψει της Μεγάλης Εβδομάδος και του Αγίου Πάσχα.

Λόγω της εις Κύριον εκδημίας του μακαριστού Μητροπολίτου Σταγών και Μετεώρων κυρού Σεραφείμ, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος μετέβη στην Καλαμπάκα, για την εξόδιο ακολουθία. Τον κ. Νεκτάριο εκπροσώπησε στη Σύναξη ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, Πανοσιολ. Αρχιμ. Ιουστίνος Κωνσταντάς, ο οποίος μετέφερε τις ευχές του.

Ομιλητής της Συνάξεως ήταν ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Σεβαστιανός Τοπάλης, Ιεροκήρυκας της Ι.Μ. Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, με θέμα : “Ιερουργώντας το Θεό της πλούσιας αγάπης”.

Συγκεκριμένα ο π. Σεβαστιανός έκανε εκτενείς αναφορές στα έργα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, καθώς και άλλων Πατέρων της Εκκλησίας μας, υπογραμμίζοντας τρία σημεία με τα οποία παρέχεται η Θεία αγάπη προς τον άνθρωπο, μέσω των Ιερέων.

Το πρώτο σημείο είναι ο χώρος του εξομολογητηρίου, μέσα στον οποίο έρχεται ο πονεμένος με μετανοιωμένος άνθρωπος να ζητήσει το έλεος και τη συγχώρεση του Ουρανίου Πατρός του. Εξομολογείται τις αμαρτίες του, όχι σε έναν άγγελο, αλλά στον Ιερέα, σε έναν άνθρωπο και έχει τη σημασία του αυτό. Ο εξομολόγος οφείλει να μιμηθεί το σπλαχνικό πατέρα, της ομώνυμης παραβολής, να απλώσει τα χέρια του και να αγκαλιάσει γεμάτος αγάπη το παιδί του, συγχωρώντας το. Χρειάζεται ο άνθρωπος που θα βγει από το εξομολογητήριο, να νιώσει την αγάπη του Χριστού και το θείο Του έλεος. Το μυστήριο της εξομολογήσεως ολοκληρώνεται με την προσέλευση του ανθρώπου στο Ποτήριον της Ζωής.

Το δεύτερο σημείο, συνέχισε ο π. Σεβαστιανός, είναι η διακονία του λόγου. Ο Ιερέας οφείλει να κηρύττει τον Ιησού Χριστό, όπου και αν βρίσκεται. Ο λόγος του δεν θα πρέπει να είναι απλή αναπαραγωγή των γραφομένων στα ιερά κείμενα, αλλά λόγος ζωντανός, γεμάτος αγάπη που θα ελκύσει αυτούς που θα τον ακούσουν στο Χριστό. Αυτός είναι ο στόχος του κηρύγματος, όχι η προσωπική προβολή, αλλά η συνάντηση με τον ζώντα Θεό.

Και το τρίτο σημείο είναι η Θεία Κοινωνία. Εκεί όπου ο Ιερέας δανείζει όλο του το είναι στον Αρχιερέα Χριστό. Χρειάζεται ο Ιερέας να εξηγεί στους πιστούς τη σημασία του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και τον τρόπο που προσέρχεται κανείς, με κάθαρση της καρδιάς, με εξομολόγηση και  με συντριβή, αλλά παράλληλα και με μεγάλο πόθο για την ένωσή του με τον Ιησού Χριστό.

Όλα τα ανωτέρω προφανώς χρειάζεται προτίστως να τα τηρεί ο Ιερέας, συμπλήρωσε ο π. Σεβαστιανός, με τη σωστή προετοιμασία, τη συνεχή κάθαρση της καρδιάς του και τη συναίσθηση της ύψιστης ευθύνης που φέρει, ως λειτουργός του Παντοκράτορος Θεού, καθότι είναι εις τύπον και τόπον Χριστού. Εκείνος και μόνον Εκείνος θα πρέπει να είναι το παράδειγμα του βίου του.

Κλείνοντας ο π. Σεβαστιανός ευχήθηκε στους πατέρες καλό και ευλογημένο Πάσχα, με αγάπη και πόθο Χριστού στις καρδιές τους.