Ε’ Κατανυκτικός Εσπερινός στον Άγιο Σπυρίδωνα

Το απόγευμα της Κυριακής 26 Μαρτίου 2017 τελέστηκε ο Ε’ Κατανυκτικός Εσπερινός στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου.

Ομιλητής ήταν ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Δαμασκηνός Κιαμέτης, Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Δημητριάδος και Αλμυρού με θέμα : “Η Παναγία προσευχόμενη”.

Συγκεκριμένα ο π. Δαμασκηνός εστίασε την ομιλία του στη σημασία της προσευχής για τον Ορθόδοξο Χριστιανό, η οποία δεν μεταφράζεται ως ένα ανθρώπινο κατόρθωμα, απεναντίας αποτελεί ανταπόκριση στο Θεϊκό κάλεσμα. Όπως μας λέγουν και οι Νηπτικοί Πατέρες, υπάρχουν τρία στάδια προσευχής. Το πρώτο είναι η προσευχή των αιτημάτων μας προς το Θεό. Το δεύτερο είναι η προσευχή της δοξολογίας και της ευγνωμοσύνης. Και το τρίτο στάδιο είναι η προσευχή της σιωπής. Καθώς ο άνθρωπος κοινωνεί αγαπητικά με το Χριστό, σιωπά καμιά λέξη δεν μπορεί να εκφράσει τη Χάρη που βιώνει. Δεν έχουν διασωθεί πολλά από τα λόγια της Παναγίας μας, μας διδάσκει όμως με τη σιωπή Της.

Το κατ’εξοχήν πρότυπο προσευχής είναι η Υπεραγία Θεοτόκος, συμπλήρωσε ο π. Δαμασκηνός, ο οποίος ανέλυσε επτά σταθμούς της ζωής Της, συνδέοντάς τους με την προσευχή. Ο πρώτος σταθμός, σύλληψη και γεννέσιον, η Παναγία ως καρπός προσευχής.Οι άτεκνοι Ιωακείμ και Άννα, προσεύχονται εκ βάθους καρδίας στο Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί. Ο Κύριος ανταποκρίνεται και σε βαθύ γήρας η Άννα καθίσταται έγκυος και γεννά την Παναγία μας. Ο δεύτερος σταθμός, τα Εισόδια. Η Παναγία προσφέρεται από τους γονείς Της στο Θεό, δοξολογόντας έτσι τον Ύψιστο, αντιπροσφέροντάς Του, το δώρο που τους χάρισε. Η Κυρία Θεοτόκος, εντός του ναού, γίνεται ο αχειροποίητος Ναός, μέσα στον οποίο θα κατοικήσει ο ίδιος ο Θεός. Ο τρίτος σταθμός, ο Ευαγγελισμός, η απόλυτη υπακοή. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ανακοινώνει στην Μαριάμ, ότι εκ Πνεύματος Αγίου θα συλλάβει τον Υιό του Θεού και Εκείνη υπακούει, όχι δουλικά, αλλά ταυτίζεται με το θέλημα του Θεού ελεύθερα και γίνεται σκεύος εκλογής. Ο τέταρτος σταθμός, η Γέννηση του Χριστού, η προσευχή της Παναγίας μας δίνει καρπό. Στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ, η Θεοτόκος γεννά τον Δημιουργό και Κτίστη των απάντων. Ο πέμπτος σταθμός, ο εν Κανά γάμος, η προσευχή ως μεσιτεία. Κάποια στιγμή τελειώνει το κρασί και το ανακοινώνει στον Υιό Της, φυσικά ο Χριστός το γνώριζε. Η Παναγία ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους και τους προτρέπει ό,τι τους πει ο Κύριος να το εκτελέσουν. Μας δίδει το μήνυμα ότι Εκείνη μεσιτεύει, για τα προς σωτηρίαν αιτήματά μας, φθάνει και εμείς από τη σειρά μας να ταυτιστούμε με το Θείο θέλημα. Ο έκτος σταθμός, τα Θεία Πάθη, η προσευχή γλυκαίνει τον ανθρώπινο πόνο. Πάνω στο Σταυρό βλέπει τον Υιό και Θεό Της αιμόφυρτο. Επί του ξύλου του Σταυρού είναι τραυματισμένη ολόκληρη η ανθρωπότητα, εξαιτίας της παρακοής των πρωτοπλάστων. Η υμνολογία της Εκκλησίας μας περιγράφει πολύ παραστατικά και ανθρώπινα τη στάση της Παναγίας μας, ενώπιον της οποίας πραγματώνεται το απολυτρωτικό έργο του Θεού για την ανθρωπότητα. Έβδομος και τελευταίος σταθμός, Κοίμηση και Μετάσταση. Δεν μπορεί να κρατήσει ο θάνατος και η γη το Θεοδόχο σώμα Της, μεταβαίνει στην όντως ζωή, στον Υιό Της. Η σκηνή αυτή μπορεί να περιγραφεί με τον ψαλμό του εσπερινού : “Κατευθυνθήτω η προσευχή μου, ως θυμίαμα ενώπιόν Σου”. Ως θυμίαμα η προσευχή της Παναγίας ανεβαίνει στο θρόνο του Θεού και προγεύεται την κοινή μας Ανάσταση.

Κλείνοντας ο π. Δαμασκηνός αφού ευχαρίστησε το Σεβασμιώτατο, ευχήθηκε στους πιστούς η Χάρις της Παναγίας μας να σκεπάζει τα διαβήματα της ζωής τους, ευχόμενος ακόμη καλό και ευλογημένο Πάσχα.

Εν συνεχεία ο κ. Νεκτάριος ευχαρίστησε και εκείνος με τη σειρά του τον π. Δαμασκηνό, προσθέτοντας ότι η  Παναγία είναι η Μητέρα μας. Σε Εκείνη εξομογολούμαστε τις αδυναμίες μας, τις αστοχίες μας, τα προβλήματά μας. Καλούμαστε να Την μιμηθούμε στην ταπείνωσή Της, στην υπακοή Της και στην προσευχή Της. Μέσω Εκείνης αναμείχθηκε το Θείον με τον ανθρώπινο. Κατείλθε ο Θεός στη γη και ανήλθε ο άνθρωπος στον ουρανό, είπε καταλήγοντας ο Σεβασμιώτατος.