Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Η εορτή των Αγίων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου στην Ι.Μ. Κερκύρας




Την Κυριακή 28 Μαϊου 2017 τελέστηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό των Αγίων Πατέρων, στην πόλη της Κέρκυρας, με την παρουσία πλήθους πιστών.

Το θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως, ο οποίος αφού μετέφερε τις πατρικές ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, επεσήμανε ότι οι μαθητές του Χριστού και κατ’επέκτασιν όλοι οι άνθρωποι που πιστεύουν σ’Αυτόν γνωρίζουν ότι ο Χριστός είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος. Μόνο που η ανθρώπινη φύση ενώθηκε με την θεία και έλαβε από αυτήν τα πάντα, που προέρχονται από τον Πατέρα. Ο Ιησούς Χριστός υφίσταται τους πειρασμούς του παλαιού ανθρώπου, όπως διεφάνη στην έρημο του Ιορδάνου, μετά την Βάπτιση. Ο διάβολος θέλει να κάνει εξαρτημένο το Χριστό από την παράδοση στο χορτασμό της σαρκός, στη φιληδονία δηλαδή. Θέλει να ρίξει το Χριστό στο πάθος της φιλοδοξίας και έπειτα στο πάθος της εξάρτησης από την ύλη. Τέλος ο διάβολος πειράζει τον Κύριο με τη θλίψη της εγκατάλειψης και του θανάτου στον κήπο της Γεθσημανής. Όμως ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος και νικά τους πειρασμούς, καθότι Εκείνος δεν σκέφτεται, δεν δρα, δεν ζει με τα κριτήρια του κόσμου, του παλαιού ανθρώπου, ο οποίος εν τω πονηρώ κείται. Μπορούμε και εμείς εντός της Εκκλησίας να νικήσουμε τον παλαιό άνθρωπο, αρκεί να γνωρίσουμε και να αναγνωρίσουμε πως ό,τι έχουμε, από τον Θεό μας δώθηκε και στον Θεό καλούμαστε να το επιστρέψουμε. Και την ίδια στιγμή να εκτιμήσουμε τον νέο άνθρωπο, ο οποίος μας δώθηκε στην Εκκλησία, στο μυστήριο του Βαπτίσματος, αλλά και στη μετοχή στη σύνολη   εκκλησιαστική ζωή, από την οποία γιατρευόμαστε υπαρξιακά και αγιαζόμαστε.

Επιπλέον ο π. Θεμιστοκλής σημείωσε ότι οι Άγιοι Πατέρες μπόρεσαν μέσα από τη ζωντανή σχέση τους με το Χριστό και την αγάπη τους  προς την Εκκλησία, να ξεδιαλύνουν τις αλήθειες της Πίστεως. Άλλοι ήταν μορφωμένοι. Άλλοι ήταν απλοί. Έγιναν κανόνες Πίστεως όχι με τις διδασκαλίες τους, αλλά με το ήθος τους. Μέσα από τις Συνόδους, ιδίως τις Οικουμενικές, διατύπωσαν την διδασκαλία που ανακαινίζει τον άνθρωπο, τον κάνει να μαθαίνει και να ζει ποιός είναι ο Χριστός και την ίδια στιγμή προφύλαξαν την Εκκλησία από την λύμη των αιρέσεων.

Τέλος ο π. Θεμιστοκλής ζήτησε από τους πιστούς να ακολουθήσουν τον πατερικό δρόμο, με εμπιστοσύνη στην Εκκλησία, σήμερα όπου ο παλαιός άνθρωπος και ο διάβολος φαίνεται να θριαμβεύουν και όχι μόνο εκτός μας.
 
 









 

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Η εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου στο Ι.Π. του Αγίου Σπυρίδωνος




Την Πέμπτη 25 Μαϊου 2017 τελέστηκε στο Ιρό Προσκύνημα του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία, επί τη εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου, με την παρουσία πλήθους πιστών.

Το θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτ. Σπυρίδων Μάνδυλας, ο οποίος υπογράμμισε ότι ο Κύριος με την Ανάληψή Του στους ουρανούς δεν επιστρέφει από εκεί που ξεκίνησε πριν την Σταυρωσή Του ως Θεός μόνο. Πλέον ανεβάζει στους ουρανούς την ανθρώπινη φύση και ξαναδίδει στον άνθρωπο αυτό που του έλειπε, την δυνατότητα δηλαδή της συνεχούς κοινωνίας μετά του Θεού, τη δυνατότητα υπερβάσεως της αμαρτίας και του θανάτου, τη δυνατότητα της σωτηρίας. Δίδει στους Μαθητές Του τη βεβαιότητα, ότι όχι μόνο πάτησε το θάνατο, αλλά και ότι προετοιμάζει για τον καθένα την κοινή Βασιλεία. Το νόημα της υπάρξεώς μας δεν είναι απλώς να ζήσουμε αιώνια, αλλά να ζήσουμε αιώνια με τον Τριαδικό μας Θεό, μέσα στην Εκκλησία. Και αυτό επιτυγχάνεται από την παρούσα ζωή.

Κλείνοντας ο π. Σπυρίδων τόνισε ότι αυτή τη βεβαιότητα του Κυρίου μας, ότι θα βρίσκεται πάντοτε μαζί μας, κανείς δεν την γκρέμισε στο διάβα των αιώνων. Κάθε φορά που ο καθένας μας τη ζει ανέρχεται πλησίον του Θεού, δια του Αναληφθέντος Ιησού Χριστού.
 






 
 
 

Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

ΤΡΑΥΜΑΤΑ, ΒΙΑ &ΑΠΩΛΕΙΕΣ: ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ;




Με επιτυχία και με μεγάλη συμμετοχή έγινε την Δευτέρα 22 Μαΐου 2017 το τέταρτο και τελευταίο μάθημα του Ελεύθερου Πανεπιστημίου που διοργάνωσε για έκτη συνεχόμενη χρονιά η Ιερά Μητρόπολις Κερκύρας. Η εκδήλωση έγινε στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως και εισηγήτρια ήταν η κ. Φωτεινή Τσαλίκογλου, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συγγραφέας.

Το θέμα του μαθήματος ήταν «Τραύματα, βία και απώλειες σήμερα: το στοίχημα της ανθεκτικότητας». Η εισηγήτρια επεσήμανε στην εποχή μας δεσπόζει το πρόβλημα της βίας, το οποίο έχει πάντοτε αιτίες. Προσπαθούμε συνήθως να το αντιμετωπίσουμε χωρίς να θέλουμε να παραδεχτούμε ότι καμία βία δεν είναι χωρίς νόημα. Δεν υπάρχει όμως αναγκαστική βία και επομένως αυθεντικά προβλέψιμη. Η ανθρώπινη προσωπικότητα μπορεί να μας εκπλήξει.

Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι ότι δεν υπάρχει ένας συλλογικός μηχανισμός, ο οποίος να βοηθά τα άτομα να μην απογοητεύονται από τις δυσκολίες της ζωής και α μην ξεσπούν σε βία, η οποία δεν είναι κατ’ ανάγκην στραμμένη προς τους άλλους. Μπορεί να στρέφεται και κατά του εαυτού μας, να εκφράζεται με κατάθλιψη, με μοναξιά, ακόμη και με την αυτοκτονία. Οι άνθρωποι παλεύουμε να βρούμε νόημα και να αντέξουμε «κατά μόνας». Δεν έχουμε κοινότητες να ενταχθούμε, δεν αισθανόμαστε ότι δεν μας επιτρέπεται να αφήνουμε αυτόν που δυσκολεύεται μόνο του, με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον εύκολος ο διαχωρισμός ανάμεσα στο φυσιολογικό και το μη, σ’ αυτό που μπορούμε να δικαιολογήσουμε και σ’ αυτό που δεν πρέπει.

Η κ. Τσαλίκογλου τόνισε ότι η βία δεν είναι πάντοτε κακή, αλλά είναι συχνά αναπόφευκτος μηχανισμός ωρίμασης στη ζωή μας. Η ίδια η γέννηση του ανθρώπου είναι γεγονός βίαιης αποκοπής του βρέφους από την μητέρα του. Το ίδιο και ο αποχωρισμός του εφήβου από την οικογένειά του, μόνο που παλαιότερα υπήρχαν οι λεγόμενες «τελετές μύησης», στις οποίες η ίδια η κοινότητα όριζε τον τρόπο με τον οποίο ένας έφηβος, ακόμη και με συνθήκες βίας, θα μπορούσε να ενταχθεί στην κοινότητα των ενηλίκων. Έπρεπε ο έφηβος να υποφέρει για να ωριμάσει, αλλά αυτό γινόταν με κανόνες. Σήμερα δεν νοιάζεται η κοινωνία για τους εφήβους, τους οποίους θεωρεί καταναλωτές και όχι πρόσωπα που πρέπει να ενταχθούν στο σύνολο.

Παράλληλα, γεγονότα όπως μία αποτυχία, το τέλος μιας σχέσης, ο θάνατος, αν ο άνθρωπος έχει την αποφασιστικότητα να παλέψει, μπορεί να τα διαχειριστεί. Καίτοι είναι απώλειες, εντούτοις μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο να ωριμάσει. Να καταλάβει πόσο πολύτιμα ήταν τα πρόσωπα ή οι καταστάσεις για την ζωή του, να τα διαχειριστεί όχι προχωρώντας και προσποιούμενος ότι δεν τρέχει τίποτα με την απώλεια, αλλά αφού κοιτάξει πίσω του, αφού αποχαιρετήσει ό,τι έχασε, να διδαχθεί και να προχωρήσει μπροστά. Δεν μπορούμε να λησμονούμε, αλλά να μαθαίνουμε και να γιατρευόμαστε.

Αυτός ο δρόμος έρχεται σε μία κοινωνία που είναι «νηπενθής». Δεν θέλει το πένθος. Εξωραΐζει τον θάνατο. Αρνείται να αντιμετωπίσει τις ήττες της και εγκλωβίζεται είτε σε μία φαντασιακή αντίσταση είτε προχωρά χωρίς να μπορεί να διαχειριστεί τα λάθη της και τις απώλειές της.

Η νοοτροπία αυτή δημιουργεί τραύματα, ιδίως στους νέους. Το τραύμα είναι σημάδι ανασφάλειας, αστάθειας, αβεβαιότητας. Ο άνθρωπος σήμερα βιώνει μία ανεστιότητα. Είναι εξόριστος από το πατρικό του σπίτι, από τη σχέση με την κοινωνία, από το ίδιο του το σώμα, από τη ψυχή του, καθώς ο πολιτισμός μας οδηγεί σε έναν συνεχή θρυμματισμό, μία πολυδιάσπαση της ύπαρξης σε επί μέρους ενασχολήσεις και όχι στον σχηματισμό μίας ολοκληρωμένης ταυτότητας, η οποία θα στηρίζεται σε αξίες που θα επιλέγει ο άνθρωπος ελεύθερα να ακολουθήσει, αλλά και θα έχουν νόημα για την ίδια την κοινωνία.

Παρόλα αυτά, μπορούμε να αντέξουμε! Αρκεί να πιστεύουμε και να αγαπούμε. Η εισηγήτρια χρησιμοποίησε το παράδειγμα εκείνων των Εβραίων που μετά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μπόρεσαν να αντέξουν το μετατραυματικό σοκ, γιατί είτε πίστευαν στον Θεό είτε σε κάποια ιδεολογία, όπως η κομμουνιστική. Αντίθετα, οι διανοούμενοι, οι οποίοι δεν πίστευαν πουθενά, δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τας τραύματά τους. Παράλληλα, επεσήμανε ότι όταν κάποιος μπορεί να αγαπά και να φροντίζει για κάτι, γίνεται πιο ανθεκτικός. «Η ζωή είναι το μόνο που έχουμε αληθινά», είπε η κ. Τσαλίκογλου. Ας έχουμε την περιέργεια να γράψουμε τις επόμενες σελίδες, ακόμη κι αν έχουμε πληγώσει κι αν έχουμε πληγωθεί.

Κατέληξε λέγοντας ότι καλούμαστε να μεταμορφώσουμε την οδύνη σε κάτι θετικό, σε δίψα για ζωή. Η οδός της πίστης είναι σημαντικό όπλο!

Στη συνέχεια έγινε ένας ζωντανός διάλογος με ενδιαφέροντα ερωτήματα.

Χαιρετισμό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου μετέφερε στο ακροατήριο ο Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, ενώ από την Ένωση Χριστιανών Επιστημόνων, η οποία συνδιοργάνωσε την εκδήλωση, προσφώνησε ο Αρχιμ. Σεραφείμ Λινοσπόρης.

 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

 
 



 

Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Κερκύρας Νεκτάριος :” Ό,τι είναι οικοδομημένο σε συνάρτηση με τον Ιησού Χριστό, επιχειρούν να το γκρεμίσουν”.




Την Κυριακή 21 Μαϊου 2017 τελέστηκε στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου.

Στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης Κερκύρας αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας, τη θεραπεία του εκ γενετής τυφλού, από τον Κύριό μας. Ο Χριστός με αυτό το θαύμα που επιτελεί, ολοκληρώνει το έργο της δημιουργίας,  όπως μας λέγουν οι Πατέρες, αφού ο Ίδιος ήταν, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, που εξετέλεσε το έργο της δημιουργίας. Πλάθει πηλό από το χώμα και τον τοποθετεί στις κόγχες των οφθαλμών του τυφλού και εκείνος αμέσως θεραπεύεται, αντικρίζοντας για πρώτη φορά στη ζωή του το φως. Ο Ιησούς  Χριστός έρχεται εις τον κόσμο και αναδημιουργεί την ανθρωπότητα, ανορθώνει τον πεπτωκότα άνθρωπο, με το Πάθος και την Άνάστασή Του. Με την κακή χρήση του αυτεξουσίου του ο άνθρωπος διέρρηξε την αγαπητική σχέση που είχε με τον Τριαδικό Θεό, που είχε ως αποτέλεσμα τη φθορά, το πόνο και τελικά το θάνατο, τόσο τον βιολογικό, μα προπάντων τον πνευματικό. Ο άνθρωπος γεύθηκε τον κολασμό του μακριά από την Πηγή της Ζωής. Κολασμός σημαίνει αποξένωση από το Δημιουργό, μια κατάσταση εκμηδενισμού.

Επιπροσθέτως ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ότι ο Κύριος ρώτησε έπειτα  τον τυφλό αν πιστεύει στον Ιησού Χριστό. Ο τυφλός αποκρίθηκε ότι δεν τον γνωρίζει. Ένα γνωρίζει, ότι κάποιος του χάρισε το φως και πλέον μπορεί να ξεχωρίζει την ημέρα από το σκοτάδι, μπορεί να αναγνωρίζει όλα τα εμπόδια στο δρόμο του. Και τότε ο Κύριός μας του λέγει, ότι Αυτός με Τον οποίο συνομιλείς, Αυτός είναι ο Χριστός. Και τότε ο τυφλός ανέκραξε : “Πίστεύω Κύριε” και Τον προσκύνησε. Δεν υπάρχει μεγαλυτέρα ομολογία, από την πίστη και την ελπίδα στον αληθινό Θεό.

Ακόμη ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι αυτά που συνέβαιναν τότε εναντίον του Χριστού, από τους Φαρισαίους και τους κρατούντες, που προσπαθούσαν με ποικίλους τρόπους να Τον παγιδεύσουν, για να μην τους ενοχλεί στα έργα της ανομίας και τους σκότους, ατυχώς συμβαίνουν και σήμερα. Πολλοί ενοχλούνται από την παρουσία του Κυρίου, είναι εχθροί και αρνητές του Φωτός και της αληθείας. Για το λόγο αυτό υπάρχουν οι αλλοιώσεις στην πατρίδα μας. Ό,τι είναι οικοδομημένο σε συνάρτηση με τον Ιησού Χριστό, επιχειρούν να το γκρεμίσουν.

Καταλήγοντας ο κ. Νεκτάριος προέτρεψε τους πιστούς να κρατήσουν την Ορθόδοξη Πίστη τους, όπως λέγει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, ανόθευτη, ακέραιη, απόλυτη.
 
 
 











 

Φωτορεπορτάζ από τις εορταστικές εκδηλώσεις για την Ένωση της Επτανήσου







 

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Η Επέτειος της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα στην Κέρκυρα




Το πρωί της Κυριακής 21 Μαϊου 2017  ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος τέλεσε στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος τη Δοξολογία επί τη Επετείω της Ενώσεως των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864, στην οποία παρέστη η Α.Ε. ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος.

Το παρών ακόμη έδωσαν η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του νησιού.

Ακολουθεί ο λόγος του Σεβασμιωτάτου προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας :

“Ἐξοχώτατε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, Χριστός Ἀνέστη!

            Περιποιεῖ ἰδιαιτέρα τιμή γιά τόν τόπο μας ἡ παρουσία σας σήμερα. Δέν εἶναι μόνο τό κατ’ ἐξοχήν πρῶτο τῇ τάξει θεσμικό ἀξίωμα, διά τοῦ ὁποίου ἡ πατρίδα μας σᾶς ἔχει ἐκλέξει γιά νά τήν ἐκπροσωπεῖτε ἀπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης.  Εἶναι καί τό πρόσωπόν σας, στό ὁποῖο αἰσθανόμεθα ὅτι ἐκπροσωπεῖται «ὅ,τι τό ἄριστον». Ἡ παιδεία σας. Ὁ ἀγώνας σας γιά νά μορφωθοῦν οἱ νεώτερες γενιές μέσα ἀπό τήν πανεπιστημιακή σας σταδιοδρομία. Ἡ διακονία σας στήν πολιτική στήν ὁποία ἐπιδείξατε σεβασμό καί ἀγάπη στόν ἄνθρωπο καί τόν πολίτη.  Ἡ γλῶσσα τῆς ἀληθείας τήν ὁποία χρησιμοποιεῖτε κατά τήν ἄσκηση τῶν προεδρικῶν καθηκόντων σας καί διά τῆς ὁποίας μᾶς κάνετε ὑπερηφάνους σέ μία περίοδο μεγάλης κρίσεως. Δίδετε μαρτυρία ἐνώπιον τῶν Ἰσχυρῶν τῆς γῆς ὅτι ὁ λαός μας δέν φοβᾶται νά κρίνει ἕναν πολιτισμό, ὁ ὁποῖος περιορίζεται στόν οἰκονομισμό, ἀλλά παραθεωρεῖ τόν ἄνθρωπο. Καί τοῦτο δέν μπορεῖ νά ἔχει σχέση μέ τήν δική μας ἱστορική συνέχεια καί παράδοση, ὅπως αὐτή ἐκφράζεται στόν ἑλληνορθόδοξο δρόμο! Ἀποτελεῖτε μοναδικό παράγοντα ἐμπιστοσύνης καί σταθερότητος, καθότι ἑνώνετε τά διεστῶτα τῆς κοινωνικῆς μας πραγματικότητος.

            Σήμερα τιμᾶτε τήν Κέρκυρα καί τά Ἰόνια νησιά μέ τήν παρουσία σας ἐδῶ, στόν ἱστορικό αὐτό προσκυνηματικό ναό τοῦ Ἁγίου καί Θαυματουργοῦ Σπυρίδωνος. Τοῦ Ἁγίου τοῦ ὁποίου τό ἄφθαρτον σκήνωμα  ἀπετέλεσε γιά τούς κατοίκους  τῶν Ἑπτανήσων φρουρό διαφυλάξεως τῆς ἑλληνικότητος, τῆς ὀρθοδοξίας, τῆς δίψας γιά ἐλευθερία.  Ἐπί αἰῶνες ἡ ξενοκρατία θέλησε νά διαμορφώσει τήν συνείδηση τοῦ λαοῦ μας κατά τίς δικές της προοπτικές. Ὅμως δέν μπόρεσε νά ἀλλοτριώσει τίς κύριες συνισταμένες τοῦ ἤθους του. Τήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεώς του. Τήν ἀνομολόγητη ἐλπίδα ὅτι «πάλι μέ χρόνους, μέ καιρούς» θά ὑπάρξει κράτος ἑλληνικό στό ὁποῖο οἱ Ἑπτανήσιοι θά ἔχουν τόπο! Καί ἦταν, μεταξύ ἄλλων, ὁ ἅγιος Σπυρίδων, ξένος ὡς πρός τήν καταγωγή γι’ αὐτό τόν τόπο, ἀλλά πιό οἰκεῖος ἀπό τούς οἰκείους ὡς πρός τήν παρουσία του στό νησί μας, καθότι ἀπό τό 1456 τό ἀκέραιο λείψανό του, σημεῖον τῆς ἀναστασίμου μαρτυρίας καί ζωῆς τήν ὁποία ἡ χριστιανική πίστη κομίζει, συντροφεύει τήν καθημερινότητα τῶν  ἀνθρώπων, ἀφουγκράζεται τίς ἐλπίδες καί τούς σταυρούς τους, θαυματουργεῖ διασώζοντας τόσο τόν τόπο ἀπό ποικίλες περιστάσεις, ἐπιδρομές καί νόσους, ὅσο καί τούς ἀνθρώπους στά δικά τους πάθια καί βάσανα! Καί εἶναι ὁ Ἄγιός μας καί σήμερα αὐτός πού ἐξακολουθεῖ νά συνδράμει τίς ζωές ὅλων μας καί ὄχι μόνο πνευματικά!

            Ἥρθατε σήμερα νά συνεορτάσουμε τό γεγονός τῆς Ἑνώσεως τῆς Ἑπτανήσου μέ τήν  μητέρα Ἑλλάδα. Ταυτοχρόνως ὅμως ἤρθατε γιά νά θυμηθοῦμε ὅλοι μας ὅτι τό αὐθεντικό νόημα τῆς ζωῆς δέν περνᾶ μόνο ἀπό τήν ἐπιβίωση τῆς οἰκονομίας ἤ ἀπό τήν ἀντιμετώπιση τῶν ὑλικῶν προβλημάτων. Θά ἀντέξουμε ὡς Ἕλληνες, ἐφόσον κρατήσουμε ἀκέραιη τήν ταυτότητά μας. Τό ἦθος τῆς ἀντιστάσεως  ἀπέναντι στήν εὐκολία. Τό ἦθος τῆς ἐλευθερίας, τό ὁποῖο διαμορφώνεται μέσα ἀπό τήν πίστη στόν Θεό καί διά ἐκείνης τῆς παιδείας πού δέν μένει ἐγκλωβισμένη στό «ἐδῶ καί τώρα», ἀλλά δίνει φωνή στήν ἀγάπη γιά ὅλους. Τό ἦθος τῆς ἐπιγνώσεως ὅτι εἴμαστε συνεχιστές ἐκείνων τῶν ριζοσπαστῶν βουλευτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν τήν Ἑλλάδα πιό πάνω καί ἀπό τήν ζωή τους. Καί χρειαζόμαστε σήμερα ἕναν τέτοιο γνήσιο πατριωτισμό, ὄχι μόνο γιά νά ὑπερβοῦμε τήν ἀνάγκη, ἀλλά καί γιά νά κληροδοτήσουμε στά παιδιά μας ἕναν τόπο στόν ὁποῖο δέν θά κυριαρχεῖ ἡ μεμψιμοιρία, ὁ ἀτομοκεντρισμός, ὁ φόβος, ἀλλά ἡ ἐλπίδα γιά τήν ζωή καί τήν συνύπαρξη, ἡ ὁποία ἔχει διάσταση αἰωνιότητος. Καί ὅλα αὐτά ἀποτυπώνονται στήν ἱστορία καί τόν πολιτισμό μας, τόν ὁποῖο ἀγωνιζόμαστε ὅλοι οἱ Κερκυραῖοι, ὁ καθένας μέ τόν τρόπο του, νά διατηρήσουμε!

            Ὡς εὖ παρέστητε, κύριε Πρόεδρε! Ἡ τοπική μας Ἑκκλησία, διά τοῦ ἑπισκόπου της, ὁ ὁποῖος πάντοτε ἐνθυμεῖται τί προσφέρατε στόν τόπο μας κατά τήν ὑπουργική σας διακονία, σᾶς ὑποδέχεται μέ σεβασμό καί τιμή. Προσεύχεται νά ἔχετε δύναμη στά καθήκοντά σας ὑπέρ τοῦ λαοῦ μας. Καί σᾶς προσφέρει συμβολικά αὐτήν τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου μας Σπυρίδωνος, γιά νά θυμόμαστε τήν δική του ἀγάπη γιά τήν ἀλήθεια, τόν ἄνθρωπο, τήν οἰκουμένη! Καλῶς ὁρίσατε! “

Κατόπιν ο κ. Νεκταρίος δώρησε στον κύριο Πρόεδρο εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος.

Ακολούθως εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας στο κτίριο της  Ιονίου Βουλής, από την κα Σοφία Αικατερίνη Πανταζή, αναπληρώτρια Διευθύτρια Γενικών Αρχείων του Κράτους Νομού Κερκύρας με θέμα : “Η μετάβαση από το Ιόνιο Κράτος στο Ελληνικό Βασίλειο : ένας πανηγυρικός απόλογος”.

Στη συνέχεια εψάλη επιμνημόσυνη δέηση από τον Σεβασμιώτατο στο μνημείο της Ένωσης της Επτανήσου και έγινε κατάθεση στεφάνου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Τέλος πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη παρέλαση.