Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

Κυριακή της Σαμαρείτιδος στην Ι.Μ. Κερκύρας




Την Κυριακή 26 Μαϊου 2019 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος ιερούργησε στον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στους Μαμάλους.

Στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης Κερκύρας ανέλυσε την Ευαγγελική περικοπή της ημέρας, την στιχομυθία μεταξύ του Κυρίου μας και της Σαμαρείτιδος, της μετέπειτα Ισαποστόλου Αγίας Φωτεινής. Διεξήχθη λοιπόν, όπως μας πληροφορεί ο ιερός Ευαγγελιστής, ένας γόνιμος διάλογος μεταξύ του Ιησού Χριστού  και της Σαμαρείτιδος. Ο Χριστός καθώς περιήρχετο την Σαμάρεια, κηρύσσοντας την μετάνοια, δίψασε και κάθισε παρά το φρέαρ του Ιακώβ. Μπορεί κανείς να τονίσει τρία σημεία της συναντήσεως αυτής του Κυρίου :

Πρώτον, ο Χριστός ζητά νερό να πιεί. Η Σαμαρείτιδα προς στιγμήν αντετάχθη και ρώτησε πώς είναι δυνατόν ένας Ιουδαίος να ζητά από μια Σαμαρείτιδα νερό, καθότι προϋπήρχε έχθρα μεταξύ Ιουδαίων και Σαμαρειτών. Ο Χριστός της λέγει ότι εάν πραγματικά γνωρίζει Ποιός της ζητά νερό, τότε εκείνη θα ζητούσε το ύδωρ το ζων και δεν θα ξαναδιψούσε εις τον αιώνα. Το ζων αυτό ύδωρ είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Δοτήρ και η πηγή της ζωής μας, που αν εγκατασταθεί στην ψυχή και στην καρδιά του ανθρώπου, τότε αυτός μεταλλάσσεται από την ζωή της αμαρτίας και της φθοράς, στην όντως ζωή και βιώνει την Θεοκατάσταση.

Δεύτερον, η Σαμαρείτιδα θέτει το ερώτημα στον Κύριο σχετικά με το πού πρέπει να λατρεύεται ο Θεός, στο όρος Γαριζίν ή στον Ναό των Ιεροσολύμων, οπως πίστευαν οι Ιουδαίοι ; Ο Ιησούς της απάντησε ότι “πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.” Τα λόγια αυτά σημαίνουν ότι το να προσκυνήσει κανείς και να αναζητήσει τον Θεό μονάχα σωματικά δεν ευαρεστούν τον Ίδιο. Αντιθέτως, όταν Τον εκζητήσουμε καρδιακά, τότε ο Χριστός αποκαλύπτεται σε εμάς. Επιπλέον χρειάζεται να λατρεύουμε τον Θεό εν αληθεία, δηλαδή να έχουμε αληθινή γνώση περί της παρουσίας Του.

 
Και τρίτον, όταν ο Κύριος αποκάλυψε τον πρότερο βίο της Σαμαρείτιδος, εκείνη ομολόγησε ότι ο Χριστός είναι προφήτης. Όταν ο Ιησούς ρωτήθηκε περί του Μεσσίου, τότε Εκείνος αποκάλυψε ότι ο Ίδιος ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας. Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστός δεν αποκαλύπτεται στους “καθαρούς” Γραμματείς, Φαρισαίους και στους σκληροκάρδιους, αλλά σε όσους έχουν καθαρή καρδιά και  αναγνωρίζουν την αμαρτωλότητά τους.


Καταλήγοντας ο κ. Νεκτάριος ευχήθηκε το Φως του Αναστάντος Χριστού να καταυγάζει τις καρδιές των πιστών.
 



 

Τρίτη 21 Μαΐου 2019

Η Επέτειος της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα στην Κέρκυρα




Το πρωί της Τρίτης 21 Μαϊου 2019  ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος τέλεσε στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος την Δοξολογία επί τη Επετείω της Ενώσεως των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864.

                                         
Το “παρών” έδωσε η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του νησιού.


Ακολούθως εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας στο κτίριο της Ιονίου Βουλής, από τον κ. Αναστάσιο Ιωάννη Μεταξά, τακτικού μέλους της Ευρωπαϊκής Διεπιστημονικής Ακαδημίας, με θέμα : “Η ευρωπαϊκή νομιμοποίηση ενός ενωσιακού αγώνα”.


Εν συνεχεία τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο της Ένωσης των Επτανήσων και ακολούθησε η καθιερωμένη παρέλαση.

 
Τέλος στην Κέρκυρα βρέθηκε στα πλαίσια της συμπλήρωσης 155 ετών από την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, η Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 “ΖΕΥΣ”. Για την εκτέλεση των αεροπορικών επιδείξεων χρησιμοποιήθηκε ο τύπος του μαχητικού αεροσκάφους F-16C Block 52+.
 

















 
 
 
 

Κερκύρας Νεκτάριος : “Ο Άγιος Κωνσταντίνος με την πίστη του και με το έργο του ομολόγησε τον Χριστό”.




Το απόγευμα της Δευτέρας 20 Μαϊου 2019 τελέστηκε Αρχιερατικός Εσπερινός στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στις Κουλίνες, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου.

                                                 
Στον λόγο του προς τους πιστούς ο Σεβασμιώτατος,  τόνισε ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος υπήρξε ο πρώτος Ορθόδοξος Χριστιανός αυτοκράτορας, ανοίγοντας τον δρόμο στην Εκκλησία του Χριστού, την διωκόμενη επί αιώνες. Έδωσε σε ολάκερη την οικουμένη ως προίκα την θεοσέβεια. Ο Άγιος Κωνσταντίνος ονομάστηκε Ισαπόστολος διότι κατά πρώτον με το διάταγμα των Μεδιολάνων το 313 παρείχε την ανεξιθρησκεία στους κατοίκους της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Χριστιανική Πίστη αναπτύχθηκε και δημιούργησε τέχνη και πολιτισμό. Κατά δεύτερον τον τίμησε η Αγία μας Εκκλησία και για το έργο που επιτέλεσε τόσο στους Αγίους Τόπους και στο Σινά, όσο και στην Βασιλεύουσα. Όλα αυτά τα έργα δεν μαρτυρούν τίποτε άλλο, παρά την αληθινή πίστη αυτού του μεγίστου αυτοκράτορος. Και εν τέλει ο ίδιος ο Μέγας Κωνσταντίνος συνέλεξε τα χαριτόβρυτα λείψανα των Αγίων Αποστόλων και τα τοποθέτησε σε λάρνακες, στον ομώνυμο μεγαλοπρεπή ναό στην Πόλη. 

 
Αλλά και η μητέρα του Μεγάλου Κωνταντίνου, η Αγία Ελένη διηκόνησε και εκείνη τον Κύριό μας. Εκείνη ανέδειξε τα Πανάγια προσκυνήματα στην Ιερουσαλήμ, εκείνη έκτισε τον περίλαμπρο Ναό της Αναστάσεως, εκείνη βρήκε τον Τίμιο Σταυρό του Σωτήρος Χριστού. Γι’αυτό και η Αγία μας Εκκλησία τιμά και την Αγία Ελένη  ως Ισαπόστολο.


Επιπλέον ο Μητροπολίτης Κερκύρας σημείωσε ότι ο Άγιος Κωνσταντίνος, καθώς αναφέρει και ο ιερός υμνογράφος, προικίστηκε με την σοφία του Σολομώντος, την πραότητα του Δαβίδ και την παρρησία της Ορθόδοξης ομολογίας των Αγίων  Αποστόλων. Είχε θυσιαστικό πνεύμα και αγωνιζόταν για τον λαό του. Το παράδειγμά του ακολούθησαν ουκ ολίγοι αυτοκράτορες της Ρωμανίας, οι οποίοι αντάλλαξαν το βασιλικό στέμμα με το μοναχικό τριβώνιο. Αν τώρα συγκρίνουμε την εποχή της ακμής της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την σημερινή, η πραγματικότητα φαντάζει ζοφερή. Παρατηρώντας πρόσωπα και γεγονότα, διαπιστώνει κανείς ότι ο διάβολος ενεργοποιεί διάφορα κέντρα του εξωτερικού, αλλά και του εσωτερικού με σκοπό να χτυπηθεί η Ορθόδοξη πίστη των Ελλήνων. Οι κρατούντες διακηρύττουν καθημερινά με περισσή έπαρση την αθεϊα τους, ενώ ταυτοχρόνως κυβερνούν έναν λαό που στην συντριπτική του πλειοψηφία είναι Ορθόδοξος.

 
Κλείνοντας ο κ. Νεκτάριος ζήτησε από τους πιστούς να   στρέψουν τα μάτια  τους στον Αναστάντα Χριστό και στους εορτάζοντες Αγίους και να αντισταθούν σε όλα αυτά τα αντίχριστα κελεύσματα της παγκοσμιοποιήσεως.
 








 

Δευτέρα 20 Μαΐου 2019

Επιμνημόσυνη δέηση για τους πρωτεργάτες της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα




Το απόγευμα της Δευτέρας 20 Μαϊου 2019 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση  και κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του Μητροπολίτου Κερκύρας Αθανασίου Πολίτη, πρωτεργάτου της Ενώσεως, ο οποίος βρίσκεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Γαρίτσας.

 
Εν συνεχεία τελέστηκε επίσης επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννου Καποδίστρια, που βρίσκεται στην Ιερά Μονή Υ.Θ. Πλατυτέρας.
 





 
 

Κυριακή του Παραλύτου στην Ι.Μ. Κερκύρας




Την Κυριακή 19 Μαϊου 2019 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος ιερούργησε στον Ι.Ν. της Υ.Θ. Φανερωμένης (Παναγία των Ξένων).

Στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης Κερκύρας στάθηκε σε τρία σημεία της Ευαγγελικής περικοπής της ημέρας, της θεραπείας του Παραλύτου από τον Κύριο στην προβατική κολυμβήθρα. Κατά πρώτον ο Χριστός μετέβη σε ένα τόπο πόνου, όπου οι ασθενείς άνθρωποι συγκεντρώνονταν, προκειμένου ο πρώτος που θα έπεφτε στην κολυμβήθρα, της οποίας ειρήσθω εν παρόδω συνετάραζε τα ύδατα ανά τακτά διαστήματα ένας άγγελος, γινόταν καλά. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μάς πληροφορεί ότι ο Κύριος “γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει”ο Παραλυτικός, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι ο Θεός είναι κοντά μας στις θλίψεις μας, στις αρρώστιες μας και σε κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε.


Το δεύτερο σημείο είναι η μοναξιά την οποία ο Παραλυτικός εξέφρασε στον Ιησού, “ἄνθρωπον οὐκ ἔχω”. Είναι πράγματι τρομερό το αίσθημα της μοναξιάς για τον άνθρωπο, αφού έχει δημιουργηθεί, ώστε να βρίσκεται σε κοινωνία τόσο με τον Δημιουργό του, όσο και με τους αδελφούς του. Στον Εσπερινό της Κυριακής του Παραλυτικού ένας ύμνος λέει πολύ χαρακτηριστικά : “Διὰ σὲ ἄνθρωπος γέγονα καὶ λέγεις, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω ; ”. Ο Κύριος έγινε άνθρωπος για εμάς και βίωσε την απόλυτη μοναξιά κατά τις τρομερές στιγμές της Σταυρώσεώς Του, όταν είχε εγκαταλειφθεί απ’όλους. Γι’αυτό και μετά την θυσία Του ακόμα και η μοναξιά εξαγιάστηκε. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ποτέ δεν είμαστε μόνοι μας. Ο Χριστός βρίσκεται πάντοτε στο πλευρό μας. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι επαναπαυόμαστε και δεν προστρέχουμε να βοηθήσουμε και να συμπαρασταθούμε στους αδελφούς μας που δοκιμάζονται, καθότι στο δικό τους πρόσωπο βλέπουμε τον ίδιο τον Θεό.

 
Και το τρίτο σημείο   είναι η προτροπή του Χριστού στον Παραλυτικό έπειτα από την θεραπεία του, όταν τον είδε στον ναό του Σολομώντος και τον συμβούλευσε : “Ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται”. Αυτό που πρέπει να μάς προβληματίζει είναι η αιτία τόσο των θλίψεων, όσο και των ασθενειών και άλλων δοκιμασιών στην ζωή μας. Η απάντηση είναι η αμαρτία, η αποκοπή από την αγαπητική σχέση μετά του Θεού και η εμμονή στην εκπλήρωση του ιδίου θελήματος. Ο Θεός επιτρέπει τις θλίψεις σε κάθε άνθρωπο, κατά το μέτρο που μπορεί και κυριώς για να εξαγνιστεί ο άνθρωπος, να ταπεινωθεί, να μετανοήσει και να σωθεί.


Καταλήγοντας ο κ. Νεκτάριος ευχήθηκε στους πιστούς το Φως του Αναστάντος Κυρίου να μεταμορφώσει και τους ιδίους σε φωτόμορφα τέκνα του Θεού.